Gerçi çoğumuz farkına varamayız o koyu serin gölgenin, farkına varanları da kutlamak gerek çünkü ağaç ayaktayken farkına varılması bence hem ağaç için hem de gölgesine sığınan için büyük mutluluktur. Şimdi çoğumuzun bu ağaçları merak ettiğini düşünüyorum. Oysa herkesin böyle bir ağacı olmuştur; herkes sığınmıştır o koyu serin gölgeye. Kimi sığınırken farkına varmıştır o gölgenin nimetini, kimi ise daha sonra ama mutlaka anlamıştır değerini ve önemini. Bu koyu gölgeli ağaçlar babalardır. Yaşamımızın olmazsa olmazı ve her özveriyi karşılıksız yapan değerlerimizdir babalarımız. Emeklerine bir karşılık beklemezler, beklerlerse de bekledikleri karşılık yine bize dönüktür. Eğer kendi başımıza ayakta durabiliyorsak, mutluysak, yaşamdan zevk aldığımızı hissediyorsak, bütün bunlar onların beklentilerinin en büyük karşılığıdır.
Evet, Babalar Günü yaklaşıyor; onlara sevgimizi göstermek için iyi bir fırsat. Bizden bekledikleri çok bir şey yok zaten; maddi şeyler hep onlardan bize yansımalıdır. Beklentileri olsa olsa bir tatlı söz, gönül alacak bir davranış. Onlar çok şeyi hak ediyorlar ama abartıyı sevmezler; hatırlanmak, güzel sözlerle gönüllerinin alınması onlar için yeter de artar bile.